Ξανά πάλι στα βράχια, αλλά με αρκετά χαμηλότερες θερμοκρασίες και με το κρύο να είναι αισθητό.
Τι να είναι άραγε αυτό που μας κάνει να αγαπάμε λίγο περισσότερο το χειμερινό ψάρεμα; Μήπως η λιγότερη ζέστη; Μήπως τα πελαγίσια ψάρια ή τα περισσότερα strikes (χτυπήματα) από ψάρια διαφόρων ειδών;
Έχω παρατηρήσει τελευταία πως τον χειμώνα, στα περισσότερα σημεία που επιλέγουμε για ψάρεμα, συνήθως συναντάμε μεγάλες μάζες μικρόψαρων.
Αυτό σημαίνει ότι πιθανόν να παραμονεύουν στις ακτογραμμές τα πελαγίσια ψάρια. Οπότε το ψάρεμα γίνεται πιο ενδιαφέρον, αν μη τι άλλο και πιο σίγουρο, καθώς οι πιθανότητες να πιάσουμε κάποιο αξιόλογο πελαγίσιο ψάρι είναι περισσότερες.
Χειμώνας & Είδη Ψαριών
Η ποικιλία διαφόρων ειδών που μπορεί να συναντήσει κανείς τον χειμώνα από πελαγίσια ψάρια είναι αρκετά ικανοποιητική, καθώς ντάσκες, παλαμίδες, λούτσοι και μαγιάτικα είναι οι σίγουροι πρωταγωνιστές της εποχής, χωρίς αυτό να αποκλείει άλλα πελαγίσια ψάρια, όπως κυνηγούς, λίστες, ακόμη και καραγκίδες.
Προσωπικά εστιάζω περισσότερο, με light εξοπλισμό, κυρίως σε τονοειδή ψάρια, όπως ντάσκες ή παλαμίδες, ιδιαίτερα τους φθινοπωρινούς μήνες, όπου μπορεί να συναντήσουμε εύκολα ψάρια βάρους ακόμη και 10+ κιλών κοντά στις ακτογραμμές.
Καιρός
Σύμμαχός μας φυσικά είναι οι καιρικές συνθήκες, αυτό δεν το συζητάμε, όπως οι συχνές συννεφιές, οι φουσκοθαλασσιές, τα έντονα ρεύματα με οξυγονωμένα νερά, σε συνδυασμό με τις εναλλαγές φωτεινότητας λόγω συννεφιάς και χαμηλών θερμοκρασιών που επικρατούν. Όλα αυτά μεταξύ τους συμβάλλουν στο να ξεγελάσουμε ακόμη πιο εύκολα πονηρά και μεγάλου μεγέθους ψάρια.
Μήνες & Εποχές
Οι μήνες που θα αναζητήσουμε τα πελαγίσια ψάρια έχουν να κάνουν ανάλογα με την περιοχή. Σε κάποιες περιοχές ο χειμώνας ξεκινάει νωρίτερα και σε κάποιες άλλες αργότερα. Όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές, οι πιθανότητες είναι περισσότερες, ξεκινώντας απ’ τον Σεπτέμβρη μέχρι και τον Μάρτιο, όπου μεγάλοι πληθυσμοί πελαγίσιων ψαριών εισχωρούν στις θάλασσές μας μέσω των θαλάσσιων ρευμάτων που επικρατούν το φθινόπωρο.
Απώλειες & Χειρισμός
Πράγματι, δεν είναι ελάχιστες οι φορές που ψάρια έχουν καταφέρει να σπάσουν το νήμα ή το παράμαλλο πανεύκολα. Όταν μιλάμε βέβαια για ψάρια βάρους άνω των 6-7 κιλών σε light εξοπλισμούς, η μάχη κρίνεται στη λεπτομέρεια.
Γι’ αυτό και η παραμικρή λάθος κίνηση καθίσταται μοιραία για εμάς, καθώς ψάρια όπως τα τονοειδή είναι νευρικά και ταυτόχρονα δυνατά για το μέγεθός τους σε σχέση με άλλου είδους πελαγίσια ψάρια, οπότε η εμπειρία εδώ μετράει.
Ωστόσο, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το γεγονός πως, αν νιώσουν κίνδυνο – δηλαδή καταλάβουν ότι πιάστηκαν στο αγκίστρι μας – έχουν την τάση να τρέχουν κατευθείαν στα βαθιά.
Αυτό είναι θετικό για εμάς, καθώς φεύγοντας μακριά από τα βράχια, δεν υπάρχει φόβος να βρει το νήμα σε κάποιο μυτερό βράχο και να κοπεί.
Φυσικά, θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε σωστά αυτό το πλεονέκτημα που έχουμε, κυρίως στα τονοειδή ψάρια, ώστε με σωστό χειρισμό και λίγη υπομονή να φέρουμε κοντά στη στεριά το ψάρι και να είμαστε σίγουροι ότι είναι κουρασμένο.
Η ψυχραιμία πραγματικά εδώ παίζει καθοριστικό ρόλο στο αν θα βγούμε «νικητές» ή «χαμένοι», διότι μια τέτοια μάχη κρίνεται πάντα στη λεπτομέρεια.
Αναζήτηση Πελαγίσιων Ψαριών
Πελαγίσια ψάρια μπορεί να τα συναντήσουμε σχεδόν παντού! Ανάλογα τον τόπο και την εποχή, τα συναντάμε και σε διαφορετικά σημεία, όπως λιμάνια, μεγάλους κόλπους, κάβους, βαθιές παραλίες, ακόμη και σε μεγάλες ακτογραμμές με άνοιγμα.
Να προτιμάτε τα κάθετα κοφτά νερά με πλούσια παρουσία μικρόψαρων και μεγάλες ακτογραμμές από βράχια, όπου σας δίνεται η ευκαιρία να κάνετε «ψαχτήρι» και να βρείτε ακόμη περισσότερα είδη ψαριών.
Βάθος & Είδη Ψαριών
Το μέγιστο βάθος που θα αναζητήσουμε κυρίως τονοειδή ψάρια δεν χρειάζεται να ξεπερνά τα 30 μέτρα.
Ωστόσο, σε κάποιους τόπους με βάθος άνω των 30 μέτρων, που γνωρίζουμε ότι κρατούν ντάσκες ή παλαμίδες, δεν χρειάζεται να ψαρέψουμε σε όλο το εύρος βάθους. Οπότε, σε αυτή την περίπτωση, αφήνουμε τον πλάνο ή το ψαράκι να βυθιστεί μέχρι 25 με 30 μέτρα βάθος.
Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις που το βάθος δεν ξεπερνά τα 20-25 μέτρα, μπορούμε να αναζητήσουμε τα ψάρια ακόμη και χαμηλά στον πάτο με Light Shore Jigging.
Ψαρεύοντας σε βάθη 25-30 μέτρων, έχω συναντήσει διαφόρων ειδών ψάρια όπως λούτσους, καραγκίδες, ντάσκες, παλαμίδες, μαγιάτικα, στείρες, ακόμη και συναγρίδες.
Ωστόσο, εδώ που φτάσαμε, σίγουρα έχετε καταλάβει ότι το Light Shore Jigging δεν απευθύνεται σε μεγάλα βάθη· αντιθέτως, εκμεταλλευόμαστε τα μεγάλα βάθη μέχρι εκεί που φτάνει ο εξοπλισμός μας.
Ώρες
Κατά καιρούς, σε συζητήσεις ακούμε από παλιούς, κυρίως, ψαράδες να αναφέρονται σε ψαριές που γίνονται συγκεκριμένες ώρες της ημέρας — πράγμα που ισχύει.
Προσωπικά, έχω καταφέρει να ψαρέψω σχεδόν όλες τις ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας και όλους τους μήνες, κάτι που με έκανε να καταλήξω σε κάποια συμπεράσματα.
Συνήθως, οι καλύτερες ψαριές που έχω κάνει είναι το φθινόπωρο, τις ώρες μεταξύ 6 με 10 το πρωί, έχοντας πάρει και τα περισσότερα ψάρια σε αριθμό.
Χωρίς αυτό να αποκλείει τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, ιδίως όταν επικρατεί έντονη συννεφιά· σε αυτές τις περιπτώσεις έχω πετύχει τα ψάρια να τρώνε σχεδόν όλη μέρα.
Το απόγευμα, πάλι, συγκεκριμένα τις ώρες μεταξύ 4-6, καθώς πέφτει ο ήλιος, τα ψάρια γιαλώνουν, κάνοντας το τελευταίο γεύμα της ημέρας, το οποίο είναι και αυτό σίγουρο.
Πιθανότητες & Επιτυχία
Όταν θα αναζητήσετε πελαγίσια ψάρια με την τεχνική του Light Shore Jigging, να ξέρετε πως τα αποτελέσματα θα σας εντυπωσιάσουν, με τις πιθανότητες να είναι πολύ περισσότερες.
Και ο λόγος είναι απλός, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που έτυχε να δούμε επιθέσεις σε μάζες μικρόψαρων από ντάσκες ή παλαμίδες μπροστά στα μάτια μας.
Αυτό από μόνο του τα λέει όλα, καθώς τα ψάρια αυτά δεν φημίζονται και τόσο για το «μεγάλο» σε μέγεθος στόμα τους, εξ ου και ο λόγος που κυνηγάνε μικρά ψάρια.
Οπότε εστιάζουμε στο γεγονός ότι η αναζήτησή τους με πλανάκια μικρού μεγέθους και light εξοπλισμούς είναι σίγουρη επιτυχία.
Εξοπλισμός
Καλάμι
Το καλάμι που θα επιλέξουμε για την τεχνική του Light Shore Jigging θέλουμε το μήκος του να ξεκινάει από 2.90 έως 3.20, ώστε να επιτυγχάνουμε μακρινές ρίψεις.
Εν συνεχεία, θα προτιμήσουμε καλάμια medium fast – fast action, να τείνουν προς τα σκληρά, αλλά ταυτόχρονα να είναι και μαλακά, ώστε να μπορούν εύκολα να καρφώσουν και να κρατήσουν ένα αξιόλογο ψάρι, αλλά ταυτόχρονα να είναι ευαίσθητα ώστε να μας μεταφέρουν και την παραμικρή λεπτομέρεια στην άκρη της μύτης, χωρίς αυτό να αλλοιώνει τον επιθετικό χαρακτήρα τους.
Με Casting Weight (CW): 10–45 g ή 15–50 g, ιδανικό για light καταστάσεις
Μηχανισμός
Ο μηχανισμός που θα επιλέξουμε να σετάρουμε στο καλάμι, σε τέτοιου είδους τεχνικές, πρέπει να έχει γραμμικά φρένα, να έχει αντοχή στην πάροδο του χρόνου έναντι της λειτουργίας και να διαχειρίζεται αποκλειστικά νήμα με σχέση περιστροφής που να κυμαίνεται από 5.0:1 έως 5.7:1 και ανάκτηση μανιβέλας από 94 έως 101 εκατοστά — είναι τα ιδανικά.
Τα κιλά φρένων εδώ δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο, οπότε θα πρέπει να ταιριάζουν με το γενικό σύνολο του εξοπλισμού: 6-8 κιλά φρένων είναι υπεραρκετά.
Νήμα & Παράμαλλο
Το νήμα και το παράμαλλο που θα επιλέξουμε πρέπει να είναι τύπου (8x), δηλαδή νήματα 8 κλώνων, και ο λόγος είναι πως έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τα (4x) 4 κλώνων νήματα, καθώς και περισσότερη αντοχή στις τριβές που δημιουργούνται από τις συνεχείς ρίψεις.
Προσωπικά, εγώ δεν ρισκάρω, γι’ αυτό προτιμώ νήματα καλής ποιότητας — και αυτά δεν είναι άλλα από τα «ιαπωνικά» με μεγάλη αντοχή και σωστές διατομές.
Τα νούμερα που προτιμάμε ξεκινούν από PE#1.0 έως PE#1.5. Είναι ιδανικά για Light Shore Jigging.
Το παράμαλλο είναι αυτό που θα μας κρατήσει αόρατους από τα ψάρια και θα μας δώσει ευκαιρίες από τυχόν τριψίματα σε βράχια ή σε δόντια ψαριών.
Φυσικά εδώ δεν θέλει πολλή σκέψη ούτε τσιγκουνιές — θα επιλέξουμε fluorocarbon καλής ποιότητας, οπότε και εδώ θα πάμε σε ιαπωνικό παράμαλλο.
Δεν το διαπραγματευόμαστε για κανέναν λόγο.
Τα νούμερα που προτιμάμε συνήθως ξεκινάνε από 0.35 έως 0.43, ούτε παραπάνω ούτε παρακάτω.
Επίσης, ιδιαίτερη εκτίμηση έχω στα σκληρά fluorocarbon· ναι, κατανοώ ότι μπορεί να μην στρώνουν εύκολα σε όλους τους κόμπους, αλλά στις τριβές είναι… παλικάρια, έχοντας σώσει αρκετά δύσκολες καταστάσεις.
Κρίκοι
Κρίκους μπορεί να συναντήσουμε διαφόρων ειδών και εταιρειών, solid – split rings.
Φυσικά δεν είναι λίγες οι φορές που έχω δει να ανοίγουν κρίκοι, ιδίως split rings.
Γι’ αυτό καλό είναι να επιλέξουμε καλής ποιότητας κρίκους από επώνυμες εταιρείες και όχι χύμα, δίχως προέλευση κατασκευής.
Πρέπει να αντέχουν στις συνεχείς αλλαγές πλάνων ή τεχνητών που θα κάνουμε και στις πιέσεις που θα δεχθούν από τα ψάρια σε μια μάχη.
Παρατήρηση
Αν με τη συχνή χρήση, δηλαδή βάζοντας – βγάζοντας πλάνους ή τεχνητά, αρχίσουν και «ξεχειλώνουν» οι κρίκοι (δηλαδή ανοίγουν), μην το αμελείτε!
Αντικαταστήστε τους άμεσα με καινούργιους!
Είναι κρίμα, λόγω απροσεξίας, να χάνονται ψάρια ή πλάνοι από αμέλεια. Τα νούμερα που προτιμώ προσωπικά σε light τεχνικές κυμαίνονται από No4 – No5, είναι μια χαρά.
Αγκίστρια
Τα αγκίστρια (assist hooks) εδώ καλό είναι να προτιμήσουμε ελαφριού τύπου, ταυτόχρονα δυνατά, με αιχμηρή επιφάνεια.
Οπότε καλό είναι να είμαστε σωστά προετοιμασμένοι.
Συνήθως τα νούμερα που επιλέγουμε στο Light Shore Jigging δεν είναι ούτε πολύ μεγάλα ούτε πολύ μικρά· θέλουμε να υπάρχει αρμονία μεταξύ πλάνου και αγκιστριών, να ταιριάζουν. Οπότε τα μεγέθη που προτιμάμε συνήθως είναι από 1/0 έως 2/0 — είναι ιδανικά.
Κόμποι
Προσωπικά προτιμώ σε τεχνικές τύπου Jigging να κάνω κόμπους που ξέρω πολύ καλά.
Όπως έχω αναφέρει και σε προηγούμενό μου άρθρο, οι καλύτεροι κόμποι είναι αυτοί που ξέρεις καλύτερα να κάνεις.
Για αρχάριους που θα ξεκινήσουν τώρα το ψάρεμα, θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους πως ο καλύτερος κόμπος όταν ξεκινάμε μια νέα τεχνική ψαρέματος είναι αυτός που ξέρουμε καλύτερα.
Οπότε προσωρινά συμβιβάζεσαι με έναν απλό κόμπο που ξέρεις και μετά περνάς στο στάδιο μάθησης – εξάσκησης πιο δύσκολων κόμπων.
Φυσικά, ένας από τους καλύτερους κόμπους και πιο διαδεδομένους — προσωπικά για εμένα και όχι μόνο — είναι ο FG knot, ειδικά για σύνδεση νήματος – πετονιάς.
Είναι ό,τι καλύτερο.
Επίσης, εξίσου πολύ δυνατός και διαδεδομένος είναι και ο AG chain knot για το δέσιμο του κρίκου. Δώστε προσοχή στο να τους μάθετε σωστά και πιστέψτε με, θα τους αγαπήσετε.
Τέλος, θα ήθελα να πούμε μια μικρή αλήθεια: ωραία τα άρθρα, ωραία η θεωρία· κάποιες φορές μπορεί να μας κερδίσουν πολύτιμο χρόνο, όμως ο κανόνας στο ψάρεμα λέει:
«Ποτέ δεν θα μάθεις, αν δεν πας.»
Παντελής Κορκής