O Numata Jyunichi δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ζωντανός θρύλος του ψαρέµατος. Είναι στην καρδιά της Ιαπωνικής εταιρίας Palms, µια από τις κορυφαίες παγκοσµίως στο ψαρευτικό στερέωµα.
Είναι δύσκολο να περιγράψουµε την πορεία του Numata και την τεράστια απήχηση που έχει παγκοσµίως. Είναι ο άνθρωπος που συνέλαβε και ανέδειξε την τεχνική Shore Slow, χτίζοντας πάνω της µια µεγάλη βιοµηχανία και µια εξειδικευµένη και τροµερά αποδοτική ψαρευτική τέχνη. Πρωταγωνιστεί επίσης στο Shore Jigging, αλλά και στο Light Rock Fishing, όπου έχει αναδείξει τη σειρά Bit Arts, αλλά και τη σειρά καλαµιών “Pinwheel”.
Συνέντευξη στον Γιώργο Τυρίκο Εργά
με την ευγενική διαµεσολάβηση του κ. Hitoshi Υοmoda και του Νικόλα Θεοχάρους
Προσωπικά η επαφή µε τον Numata µε έχει διδάξει το πώς ένας επαγγελµατίας angler µπορεί την ίδια στιγµή να διδάσκει ήθος, ενθουσιασµό, σεβασµό και τεχνική κατάρτιση. Παρουσιάζουµε από το περιοδικό µας την πρώτη του συνέντευξη σε ελληνικό µέσο, και θα τον δούµε κοντά µας, ελπίζουµε, στην έκθεση Boat and Fishing Show, µαζί µε έναν άλλο περίφηµο ψαρά και σχεδιαστή τον Hitoshi Yomoda.
Φέτος, εξαιτίας των τόσων συµβάντων και της ακύρωσης της έκθεσης, δεν είχαµε τη χαρά να τους γνωρίσουµε. Αν πάνε όλα καλά, θα τους υποδεχτούµε σύντοµα και θα ανταλλάξουµε επισκέψεις στις χώρες µας, για ψάρεµα και γνώση!
H τέχνη του Shore Slow
– Κύριε Numata Jyunichi, επιτρέψτε µου προσωπικά αλλά και εκ µέρους του περιοδικού Boat and Fishing, να σας ευχαριστήσω για αυτή την συνέντευξη. Θα ήθελα να ξέρετε πως ανάµεσα στους έµπειρους ψαράδες στην Ελλάδα, η δουλειά σας είναι πασίγνωστη και αξιοθαύµαστη!
Προσωπικά, δεν σταµατώ ποτέ να απολαµβάνω τον τρόπο που παρουσιάζετε κάθε ψαρευτική σεζόν. Από το µεγαλύτερο kingfish µε Shore Slow µέχρι το µικρότερο mebaru µε LRF, κάθε σας ψαριά και κάθε σας χαµόγελο που τη συνοδεύει, µε παρακινεί βαθιά.
Εκτιµώ τον ξεκάθαρο τρόπο που εξηγείτε τα πράγµατα, τον ενθουσιασµό µε τον οποίο δέχεστε κάθε νέα γνώση και κάθε εξόρµηση, επιτυχηµένη ή µε δίχως καν ψάρι, και τον σεβασµό αλλά και την ευγνωµοσύνη που δείχνετε σε όλα τα θαλασσινά πλάσµατα. Πιστεύω ότι είστε ένα ζωντανό παράδειγµα για το πώς πρέπει να είναι ένας σύγχρονος ψαράς!
Θα ήθελα να σας θέσω µερικές ερωτήσεις σχετικά µε το Shore Slow και το LRF, ελπίζοντας πως οι απαντήσεις θα εµπνεύσουν και θα βοηθήσουν τον µέσο Μεσογειακό ψαρά. Στο τέλος θα σας θέσω και µερικές ερωτήσεις γενικού περιεχοµένου.
Είναι δική µου τιµή και ευχαρίστηση ετούτη η συνέντευξη. Είναι πάντοτε ζητούµενο να µπορέσουµε να βρούµε µια κοινή γλώσσα συνεννόησης, όλοι όσοι αγαπάµε το ψάρεµα σε διαφορετικά µέρη του κόσµου.
– Καταρχάς, θα ήθελα να µας πείτε λίγα λόγια για το Shore Slow. Ποιες είναι οι διαφορές µε το Shore Jigging; Το Shore Slow είναι µια πολύ ιδιαίτερη, τροµερά τεχνική µέθοδος ψαρέµατος. Γιατί να την επιλέξουµε;
Και τα δύο αφορούν στο ψάρεµα µε πλάνους. Η µεγάλη διαφορά έγκειται στην ταχύτητα και το εύρος των κινήσεων του ψαρά και του εξοπλισµού µας. Τυπικά, θα λέγαµε πως χαρακτηριστικά στο Shore Jigging είναι τα έντονα και γρήγορα χτυπήµατα µε το καλάµι. Η τεχνική δουλεύει περίφηµα όταν τα ψάρια τρέφονται ενεργά µια δεδοµένη στιγµή.
Αντίθετα, στο Shore Slow οι κινήσεις µας είναι πιο µικρές σε εύρος και πιο αργές µεταξύ τους. Ένας «τυπικός» ρυθµός του Shore Slow, είναι ένα χτύπηµα κάθε δευτερόλεπτο. Στο Shore Slow, τα χτυπήµατα µε το καλάµι γίνονται µε την κορυφή του, µα κυρίως σε σχέση µε το µηχανισµό. ∆εν χρειάζονται µεγάλες κινήσεις του καλαµιού. Επίσης, µπορούµε να εκτελούµε ένα σετ 3-4 πιο κοφτών και γρήγορων χτυπηµάτων και να προσθέτουµε παύσεις µεταξύ αυτών των σετ. Και από αυτήν άποψη, το Shore Slow παίρνει το όνοµά του και είναι «αργό».
Τέλος, θα λέγαµε πως κύριο χαρακτηριστικό του Shore Jigging είναι µια κίνηση των πλάνων από χαµηλά προς ψηλά στην υδάτινη στήλη. Στο Shore Slow, η κίνηση αυτή επικεντρώνεται σχεδόν στατικά στα επίπεδα που τρέφονται τα ψάρια (χαµηλά, µεσόνερα, ψηλά), επιµένει µε τα τεχνητά της εκεί και θεωρεί τον πλάνο ως κάτι που παίρνει χτυπήµατα, τόσο «τρέχοντας» προς τα πάνω όσο και τα κατά τη βύθιση. Για αυτό και οι πλάνοι Shore Slow έχουν ριζικά διαφορετικό σχεδιασµό και «νοοτροπία» από αυτόν των περισσότερων Shore Jigging πλάνων.
Στο Shore Slow µπορούµε να ερευνήσουµε µεθοδικά που τρώνε τα ψάρια, σε τι τεχνητό και πόσο ενεργά. Αυτή η διαδικασία είναι µέρος της διασκέδασης και της αποδοτικότητας της τεχνικής.
– Με ποιον τρόπο µπορούµε να διαλέξουµε ένα καλάµι της Palms; Πως λειτουργεί κάθε µοντέλο από το 990 µέχρι το 993;
Συνήθως διαλέγουµε ένα καλάµι µε βάση το πόσο µεγάλο είναι το αλίευµα και µε βάση το βάρος του τεχνητού που θέλουµε να χρησιµοποιήσουµε. Στο Shore Slow διαλέγουµε καλάµι πρωτίστως µε βάση το πόσο ενεργά είναι τα ψάρια της περιοχής. Όταν χρησιµοποιούµε τα µεγαλύτερα µοντέλα καλαµιών Shore Slow, έχουµε πλάνους που κινούνται πιο ενεργά. Όσο χαµηλώνουµε το µοντέλο, η κίνηση γίνεται πιο «µαζεµένη».
Είναι λογικό, εποµένως, σε ψάρια πιο ενεργά τρεφόµενα, να διαλέξουµε καλάµι πιο βαρύ και µια παρουσίαση πιο ενεργή. Όταν νιώθουµε πως έχουµε νωθρά ψάρια, πρέπει να παρουσιάσουµε µια διακριτική, «µικρή» κίνηση πλάνων µε τα ελαφρύτερα µοντέλα. Όταν τα ψάρια είναι νωθρά, µπορεί, για παράδειγµα, να χρησιµοποιήσω το µοντέλο 991, ακόµα και όταν στοχεύω σε ένα ψάρι 10 κιλών! Το σηµαντικό στο Shore Slow είναι να «διαβάσουµε» τις συνθήκες µέσα στη θάλασσα. Η εµπειρία στον τοµέα θα µας κάνει σοφότερους και αποδοτικότατους.
– Στο shore slow, όταν κάνουµε παύσεις ανάµεσα στα jerks, πρέπει να χαµηλώνουµε την κορυφή του καλαµιού µας έτσι ώστε ο πλάνος να πέφτει ελεύθερα;
Αυτό πάντοτε εξαρτάται από το ψάρι-στόχο, από το αν τα ψάρια είναι ενεργά ή όχι και βέβαια από τη µορφολογία του ψαρευτικού πεδίου. Όταν τα ψάρια τρέφονται ενεργά, χρησιµοποιώ την ελεύθερη βύθιση του πλάνου. Ας θυµηθούµε ότι υπάρχουν πέντε τύποι πλάνων της σειράς Slow Blatt στην Palms, κάθε ένα από τα οποία έχει άλλη δράση, τόσο στην εφόρµηση, όσο και κατά τη βύθιση. Η ελεύθερη βύθιση αποκαλύπτει τη δυνατότητα των πλάνων, κατά βάση. Αυτή δουλεύει, κατά την εµπειρία µου, περισσότερο στα πελαγικά ψάρια.
Τα «µαύρα» είναι πιο επιρρεπή στη βύθιση του πλάνου, κατά την οποία διατηρούµε πάνω του τάση από το νήµα µας (tension falling). To να βρούµε τι δουλεύει σε κάθε περίσταση, είναι µια από τις τεχνικές παραµέτρους της τεχνικής. Προσωπικά, όταν έχω να κάνω µε βάθη από 3 µέτρα και πάνω, χρησιµοποιώ και τις δύο. Από αυτό το βάθος και λιγότερο, είναι δύσκολο να ψαρέψουµε µε Shore Slow, oπότε και χρησιµοποιώ αποκλειστικά σχεδόν, για να αποφύγω σκαλώµατα, την tension falling προσέγγιση.
– Ένα µεγάλο ζήτηµα στο Shore Slow, είναι οι πλάνοι που χάνουµε στα βράχια! Φαίνεται δύσκολο να µη χάνουµε πλάνους στο βυθό! Πώς µπορούµε να το αποφύγουµε;
Είναι θέµα εµπειρίας και γνώσης, όπως σε όλες τις τεχνικές µε πλάνους. Μια απάντηση είναι η χρήση των ιδιοτήτων του νήµατος, της πλευστότητάς του. Όταν κάνουµε τη βολή, το νήµα µας πλέει κοντά στην επιφάνεια. Όταν αρχίσουµε την ανάκτηση ο πλάνος τραβιέται πάνω, σχεδόν οριζόντια αρχικά. Σιγά σιγά όµως, το νήµα και ο πλάνος ευθυγραµµίζονται και ο πλάνος τραβιέται πιο κατακόρυφα. Τότε είναι εύκολο να σκαλώσει.
Στο Shore Slow µπορούµε να κάνουµε βολές ακριβείας, και παραµένοντας σε ένα σηµείο της υδάτινης στήλης, µε τις σωστές παύσεις, µπορούµε να κρατάµε τον πλάνο οριζόντια. Η σκέψη µας πρέπει να είναι στη µορφολογία του βυθού και στο επίπεδο που θέλουµε να ψαρέψουµε, ανάλογα µε τη δραστηριότητα των ψαριών. Είναι πολύ σηµαντικό να νιώθουµε πολύ καλά τον πλάνο µας να πέφτει, οπότε είναι σηµαντικό να έχουµε τις σωστές διατοµές νηµάτων, δίχως να κάνουµε υπερβολές και µε τη γνώση πως ένα λεπτότερο νήµα µας κάνει και «νιώθουµε» περισσότερες πληροφορίες από το υποθαλάσσιο ανάγλυφο, σε σχέση µε ένα βαρύτερο.
– Στην Ελλάδα έχουµε σχετικά ρηχές περιοχές (15-40 µέτρα βάθος), µε πολλά βράχια. Εκεί µπορούµε να εντοπίσουµε µαγιάτικα και συναγρίδες, που είναι πολύ δυνατά ψάρια. Μπορούν να είναι περίπου 3-4 κιλά, αλλά είναι εξαιρετικά δυνατά και τείνουν να τρίβονται στα βράχια όταν πιάνονται και να κόβουν. Πώς µπορούµε να τα ψαρέψουµε µε Shore Slow;
Είναι ιδανική συνθήκη για Shore Slow. Ειδικά µε τα µοντέλα 992 και 993. Κυρίως επάνω σε ρέµατα, µε εξηντάρηδες πλάνους και µε το 993 ως πρώτη επιλογή. Θα το σετάριζα µε νήµα PE 2.5 ή 3 και παράµαλλα fluorocarbon 40-60lb. Ο τρόπος είναι απλός: Όταν έχουµε ψάρια όπως µαγιάτικα από 5 κιλά και κάτω, θέτουµε τα φρένα µας στα όρια θραύσης του σετ µας και τα «δίνουµε όλα» κοντράροντάς το µε µεγάλη ένταση. Όταν έχουµε ψάρια πάνω από αυτό, κάποια φρένα είναι αναγκαία για να µην σπάσει κάτι, οι πιθανότητες στα πολύ µεγάλα ψάρια µε σχεδόν τέρµα κλειστά φρένα δεν είναι καλές.
Light Rock Fishing
– Στην Ελλάδα το LRF έχει αρχίσει και γίνεται ιδιαίτερα δηµοφιλές. Τα κυριότερα ψάρια – στόχοι είναι τα κοκάλια, οι σαργοί και τα µελανούρια. Πώς ξεκίνησε το light tackle fishing στην Ιαπωνία και πιστεύετε πως αυτού του είδος ψαρέµατος θα αναπτυχθεί περισσότερο στα επόµενα χρόνια;
Ψαρεύαµε LRF πολύ πριν τη δηµιουργία των PE νηµάτων. Απλά δεν είχαµε εργαλεία µε τόση ευαισθησία. Ψαρεύαµε παλιότερα trevally µικρά µε minnows µινιατούρες ή µικρά µαυρόψαρα µε µολυβοκεφαλές 3 γραµµαρίων. Το LRF αναπτύχθηκε καθώς το Ajing έγινε δηµοφιλές. Πολλοί ψαράδες βρίσκουν πλέον τροµερό ενδιαφέρον στη χρήση λεπτών διατοµών 1 ή 1,5 λίµπρες και µικρών µολυβοκεφαλών πχ. 0,4 του γραµµαρίου.
Η τεχνολογική πρόοδος έκανε διαθέσιµες πολύ καλές επιλογές σε PE και Μοnofilament και πιστεύω πως το LRF συνδέεται στενά µε αυτήν την πρόοδο. Έχω διασκεδάσει µε LRF, όχι µόνο στην Ιαπωνία, αλλά και σε όλον τον κόσµο. Είναι απλά συναρπαστικό. Πιστεύω πως και στην Ελλάδα πρόκειται να δούµε και άλλη άνθηση στον τοµέα του LRF!
– Το προσωπικά αγαπηµένο µου τεχνητό της σειράς “Bit Arts”, είναι το Degree, διότι οι σαργοί αντιδρούν πολύ ζωντανά στο twitching. Θα ήθελα να µας προτείνετε τους καλύτερους τρόπους να δουλέψουµε µε το κάθε µοντέλο/ να χρησιµοποιήσουµε κάθε µοντέλο (Degree, Lipless Degree, Miniature Gig).
Πρώτα ρίχνω το Degree µε twitching για να ψάξω το χώρο. Έπειτα χρησιµοποιώ το Lipless Degree, το οποίο κάνει και για twitching αλλά είναι πιο διακριτικό, δουλεύει και µε απλή ανάκτηση και µου δίνει ψάρια πιο διστακτικά, που δεν θα χτυπούσαν στο Degree. Έπειτα, πάνω πιο µακριά από την ακτογραµµή και πιο κάτω στην υδάτινη στήλη, µε το Miniature Gig. Φτάνω εκεί που δεν φτάνουν τα άλλα µοντέλα. Γενικά, η στρατηγική µου στο LRF µε αυτά είναι: Πρώτα ψάχνουµε ρηχά, ψηλά και έντονα, και σταδιακά πιο χαµηλά και βαθιά, και µε πιο αργές παρουσιάσεις.
– Κάποια άλλα αγαπηµένα µου πλανάκια, είναι αυτά της Miniature Dax. Πώς προτείνετε να τα χρησιµοποιούµε;
Τα πλανάκια αυτά έχουν χαρακτηριστικά από δύο µοντέλα, το Dax και το Smelt. Προτείνω πρώτα να τα χρησιµοποιούµε µε έντονα κοφτά jerks και έπειτα µε σταθερή ανάκτηση. Είναι φτιαγµένα και για τις δύο προσεγγίσεις.
– Τα Pinwheel καλάµια για LRF έρχονται στην Ελλάδα και θα ήθελα να µας περιγράψετε την γενική φιλοσοφία αυτής της σειράς.
Είναι καλάµια φτιαγµένα για εξειδίκευση και απόλαυση σε κάθε τοµέα της LRF τεχνικής. Το 77L είναι φτιαγµένο για να αντιµετωπίσει µεγάλα αλιεύµατα µε µικρά τεχνητά. Το 56UL είναι φτιαγµένο για ευαισθησία και ψάρεµα κοκαλιών και µελανουριών. Το 75L+ είναι για ευαισθησία και κάρφωµα όµως, µε τη δυνατή του κορυφή που µπορεί να σηκώσει ψάρια από τον βυθό εύκολα. Είναι πολλά τα παραδείγµατα. Καλύπτουµε όλες τις τάσεις και τους τρόπους του LRF.
Catch & Release
– Σε πολλά από τα βίντεό σας βλέπω ότι απελευθερώνετε πολλά ψάρια, ακόµα και µεγάλα. Ανησυχείτε για τη µόλυνση, την κλιµατική αλλαγή, την υπεραλιεία; Τι πιστεύετε πως πρέπει να γίνει και τι πρέπει να κάνει κάθε ψαράς; Πιστεύετε πως µπορούµε να κάνουµε τη διαφορά;
Mε ανησυχούν σοβαρά όλα αυτά… Πιστεύω ακράδαντα, πως οι ψαράδες µπορούµε να κάνουµε ο καθένας κάτι για να ανακόψουµε την πορεία του κακού. Κάποιοι ψαρεύουν γιατί θέλουν να ψαρέψουν, κάποιοι γιατί θέλουν να φάνε ψάρια. ∆εν αρνούµαι κανέναν. Προσωπικά, συνήθως απελευθερώνω τα ψάρια που πιάνω, κρατώ επιλεκτικά όταν πχ. υπάρχει µεγάλος τραυµατισµός στα βράγχια. Τότε τα φέρνω σπίτι και τα καταναλώνω µε χαρά και ευγνωµοσύνη.
Αλιεύµατα του αρχισυντάκτη µας Γιώργου Τυρίκου Εργά µε πρωταγωνιστές τους πλάνους Palms: Μεγάλος σαργός στο LRF µε Μiniature Dax 7gr
Αν θέλουµε να απολαµβάνουµε το ψάρεµα για καιρό ακόµα, πρέπει να κάνουµε ό,τι µπορεί ο καθένας προκειµένου να σηκώσουµε λίγο από το βάρος που θέτουµε στο περιβάλλον. Πιστεύω ακράδαντα, πως πρέπει να υπάρχουν ακριβείς ρυθµίσεις στο πόσα ψάρια µπορεί να κρατάει ο κάθε ψαράς. Τέτοιες ρυθµίσεις δεν υπάρχουν σωστές, ούτε στην Ιαπωνία καν (αν εξαιρέσουµε στα είδη του γλυκού νερού). Έχουµε πολύ δρόµο µέχρι να προστατέψουµε σωστά το περιβάλλον.
Είναι σηµαντικό να απελευθερώνουµε τα µικρά ψάρια. Αλλά πρέπει να θυµόσαστε να απελευθερώνουµε και τα µεγάλα που είναι έτοιµα για αναπαραγωγή. Αυτά τα ψάρια είναι γεννήτορες!
Λούτσος µε Slow Blatt Up
– Πιστεύετε ότι το ψάρεµα είναι µια µορφή τέχνης; Υπάρχει κάτι πνευµατικό σ’ αυτό;
Πιστεύω πως αυτό που ονοµάζουµε «τέχνη», πηγάζει από µέσα µας. Η πραγµατικότητα της τέχνης είναι εκ των έσω. Αντίθετα, η πνευµατικότητα εκπορεύεται από τα έξω, προς το εσωτερικό µας και εκεί γίνεται βίωµα. Πιστεύω πως ο ψαράς κάνει και τα δύο, καθώς ο εξωτερικός και ο εσωτερικός κόσµος συµφύρονται αξεδιάλυτα τη στιγµή του ψαρέµατος.
Ειδικά για το Shore Jigging και το Shore Slow, θα ήθελα να περιγράψω αυτό που νιώθω. ∆ε µπορούµε να δούµε την κίνηση του πλάνου στο νερό. Νιώθουµε όµως την τάση στο νήµα, κοιτάµε το πέλαγος, ακούµε το νερό, νιώθουµε τη θερµοκρασία και σε κάποια στιγµή «Υπάρχει ένα ψάρι εκεί». «Θα πάρω χτύπηµα στην επόµενη βολή». Αυτές οι φράσεις σχηµατίζονται µέσα µας σαν βεβαιότητα και επαληθεύονται. Είναι µια έκτη αίσθηση αυτό, είναι µια εµπειρία πνευµατική.
Μήπως όµως και το να ελέγχεις τον πλάνο σωστά και µε ακρίβεια, δεν είναι τεχνική που µεταλλάσσεται µέσα από την εµπειρία σε τέχνη; Πιστεύω ότι η Τέχνη είναι αναγκαία για να ψαρέψουµε σωστά τον πλάνο, δεν αρκεί η τεχνική – δηλαδή το σύνολο των πληροφοριών.
Λούτσος µε Slow Blatt Oval
Κάπως έτσι κατά το ψάρεµα, η πνευµατικότητα και η τέχνη εξασκούνται ταυτόχρονα από έναν ψαρά.
Για µένα είναι πολύ σηµαντικό να µπορέσω να επικοινωνήσω ως τέχνη το ψάρεµά µου. Να περάσω τις εικόνες που έχω µέσα στο µυαλό µου, όχι απλά ως τεχνική κατάρτιση, αλλά ως πνευµατικό βίωµα, αν χρειαστεί. «Γιατί ρίχνω εκεί», «γιατί ψάχνω σε αυτό το βάθος και µε αυτόν τον τρόπο». Αυτή µέθοδος µπορεί να κάνει τους άλλους να εκτιµήσουν βαθύτερα αυτό που κάνω, και µπορεί να γίνει αντιληπτή ως ενέχουσα αξίας, ακόµα και από όσους δεν ασχολούνται µε το ψάρεµα.
– Θα ήθελα να µιλήσουµε για εσάς και την σχέση σας µε το ψάρεµα. Οι αναγνώστες µας ανυποµονούν να µάθουν περισσότερα όχι µόνο σε ό,τι αφορά στον κύριο Numata Jyunichi ως ψαρά της Palms, αλλά και ως άνθρωπο.
Tριών ετών είναι η πρώτη µου ανάµνηση από το ψάρεµα. Υπάρχει, ευτυχώς, πίσω από το πατρικό µου ένα ποτάµι. Επίσης, η θάλασσα ήταν µερικά λεπτά µακριά. Η φύση µε συνάρπαζε. Πολλές ψαρευτικές τεχνικές µε απασχόλησαν µικρό, το fly fishing, η παραδοσιακή τεχνική ψαρέµατος µε καλάµια και φελλό. Τώρα ψαρεύω σχεδόν αποκλειστικά µε τεχνητά δολώµατα.
Nτάσκα µε Slow Blatt Long
Κάθε ψάρεµα, όµως, µας βοηθά να ψαρέψουµε σωστά µε τα τεχνητά. ∆ουλεύω πλέον µε τα ψάρια, θα λέγαµε. Το χόµπι µου είναι η εκτροφή χρυσόψαρων µε γενετικό τρόπο, δίνοντας µεγάλη σηµασία στο χρώµα και στο σχήµα ανά κάθε γενιά. Ναι, η ζωή µου γυρνάει γύρω από τα ψάρια!
– Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω ξανά για τη συνέντευξη που µας παραχωρήσατε. Προσωπικά, σας εύχοµαι να έχετε υγεία στις πολυαγαπηµένες σας ακτές, δίπλα στη θάλασσα, απολαµβάνοντας το ψάρεµα και µοιράζοντας µας τη γνώση και τον ενθουσιασµό σας.
Εµείς ευχαριστούµε από τα βάθη της καρδιάς µας. Υπήρχαν σχέδια να επισκεφτούµε την έκθεσή σας το Μάρτιο, τα οποία όµως ακυρώθηκαν εξαιτίας του ιού. Εύχοµαι σύντοµα, όµως, µετά το πέρας της πανδηµίας να βρεθούµε και να ψαρέψουµε παρέα!