Τα Γοφάρια του Καλοκαιριού – Για τρελούς και θαρραλέους (Μέρος 2)
Ο Τόπος, ο Χρόνος και η Σελήνη
Ο τόπος
Από τα τέλη Απριλίου ως και τον Αύγουστο τα γοφάρια βρίσκονται σε περίοδο αναπαραγωγής.
Ακριβώς αυτό έχουν δείξει τα αυγά και το σπέρμα που έχουν βρεθεί στις κοιλιές δεκάδων πιασμένων ψαριών.
Επισκέπτονται, λοιπόν, τόπους όπου μπορούν να αναπαραχθούν καταναλώνοντας την ελάχιστη δυνατή ενέργεια. Συνήθως ήρεμα, ζεστά και ρηχά νερά, λασποτραγάνες γεμάτες με φυκιάδες, γενικά μέρη που μπορούν να βρουν εύκολη τροφή.
Συχνά αυτές οι περιοχές δέχονται γλυκά νερά από τοπικά ποταμάκια ή πηγές (εντός ή εκτός θάλασσας).
Θα παρατηρήσουμε τις ράχες τους να σουλατσάρουν ράθυμα σε μικρές ομάδες, θα δούμε τα απόνερα από τον όγκο τους, όταν δεν υπάρχει έντονος κυματισμός.
Όταν διαλέξουμε τέτοια ακτογραμμή για το ψάρεμά μας, θα προσέξουμε πολύ να δώσουμε έμφαση στα σημεία που η παραλία είναι πιο ρηχή και σχηματίζει ενδεχομένως μύτες με διάσπαρτες κροκάλες και τραγάνα.
Από εκεί, μπορούμε να μπούμε λίγο πιο βαθιά μες τη γόνιμη ζώνη που τρέφονται τα ψάρια και να προσεγγίσουμε καλύτερα τα πολύτιμα σκαλοπάτια.
Τα μέρη, δηλαδή, που οι θηρευτές ενεδρεύουν το πέρασμα των μικρόψαρων.
Ακόμα αυτές οι μικρές μύτες λειτουργούν και ως καρτέρι των γοφαριών, ακριβώς γιατί στο ρηχό τους κομμάτι μαζεύονται κοπάδια από γόνο ή κεφαλόπουλα.
Επίσης, τις πρώτες πρωινές ώρες και τη νύχτα οι σαλταδόροι επισκέπτονται αλιευτικά καταφύγια και λιμάνια, ενώ κάνουν περάσματα ξυστά από κάβους κινούμενοι κοντά στα βράχια.
Πολύ συχνά σχηματίζουν μεγάλα κοπάδια και είναι νευρικοί αγνοώντας τα τεχνητά μας, ενώ τα μεγάλα του είδους ταξιδεύουν ήρεμα με έναν ή δύο συντρόφους πολύ κοντά στην ακτογραμμή.
Η γνώση των τόπων αυτών είναι θεμελιώδης, αφού εκεί θα τα αναζητήσουμε.
Το θετικό με τα καλοκαιρινά ψαρέματα του γοφαριού είναι ότι δεν μετακινούνται σε μεγάλους αριθμούς και συχνά, όπως συμβαίνει το χειμώνα.
Μπορούμε, λοιπόν, να ποντάρουμε στις περιοχές που γνωρίζουμε ότι τα κρατούν εκεί για την αναπαραγωγή σε χρονικό διάστημα τριών και τεσσάρων μηνών.
Ο χρόνος και η σελήνη
Τα γοφάρια είναι δυνητικά δραστήρια σχεδόν όλο το εικοσιτετράωρο. Όμως επειδή το καλοκαίρι είναι δύσκολη εποχή για ψάρεμα, θα τα αναζητήσουμε τις πρώτες πρωινές ώρες και τις τελευταίες απογευματινές πριν τα πρώτα σκοτάδια.
Εννοείται ότι τρώνε και το μεσημέρι, αλλά για την δική μας υγεία μια τέτοια επιλογή δεν είναι και ό,τι καλύτερο.
Αν είμαστε σε μέρη όπου μπορούμε να τα ψαρέψουμε νύχτα με ασφάλεια, τότε σίγουρα θα το απολαύσουμε, αφού δραστηριοποιούνται και στο σκοτάδι.
Όπως και τα περισσότερα ψάρια, είναι πιο ενεργά όταν η θάλασσα κινείται, ανεβαίνει ή πέφτει και όχι στα στάσιμα σημεία, δηλαδή όταν κορυφώνεται η πλημμυρίδα και η άμπωτη.
Το αν θα φάνε όταν η θάλασσα έρχεται ή όταν αυτή πέφτει, σχετίζεται με τον τόπο που τα ψαρεύουμε και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής.
Προσδιορίζοντας εμπειρικά τις καταλληλότερες ώρες της ημέρας θα έλεγα περίπου 7-9 το πρωί και την αντίστοιχη ώρα το απόγευμα.
Αναφορικά με την σελήνη της εαρινής περιόδου, όντως, οι μέρες γύρω και πάνω στην πανσέληνο έχουν αποδειχθεί σταθερή αξία, δίνοντας πληθώρα αλιευμάτων κατά πετυχημένη σύμπτωση.
Αν μπορούμε, δίνουμε λίγο χρόνο παραπάνω στα ψαρέματά μας εκείνες τις ημέρες.
Φαίνεται να είναι πιο δύσκολες αυτές ανάμεσα στα πρώτο τέταρτο και την πανσέληνο ή το δεύτερο τέταρτο και τη νέα σελήνη.
Το περίεργο είναι ότι το χειμώνα έχουν γίνει δυνατές ψαριές πάνω στα αντίστοιχα φεγγάρια, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η τακτική
Θα επικεντρωθούμε λίγο στο ψάρεμα μέσα στη θάλασσα με χρήση wader ή και μαγιουδάκι, αν δεν υπάρχουν τσούχτρες, αχινοί, κοφτερές πέτρες και άλλα φυσικά ή τεχνητά εμπόδια στο βυθό.
Πρέπει, πάντα, να τα λαμβάνουμε υπόψη για την υγεία μας, αυτή είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε.
Αν λοιπόν έχουμε να ψαρέψουμε μια μεγάλη έκταση ακτογραμμής, μπαίνουμε πάντα από την μία άκρη, ακόμα κι αν το καλό σημείο είναι στη μέση, και προσεγγίζουμε σιγά σιγά ψάχνοντας όλη την περιοχή με βολές μπροστινές πλάγιες και διαγώνιες.
Ακόμα και πίσω μας ρίχνουμε, αν έχουμε αρκετή απόσταση από την ακτή.
Κινούμαστε πλάγια πάντα και σαρώνουμε όλη την επιφάνεια από την οποία περνάμε.
Μένουμε συγκεντρωμένοι στο ψάρεμά μας και το βλέμμα μας πάντα αναζητά ράχες, απόνερα και πορείες ψαριών.
Αν βλέπουμε σημάδια, ρίχνουμε εκεί.
Αν όχι, ρίχνουμε-μαζεύουμε και προχωράμε.
Όταν βλέπουμε ψάρια, αλλά δεν είναι ενεργά οι πρώτες μας μανιβελιές είναι λίγο πιο έντονες, προσπαθούμε να κάνουμε έντονους παφλασμούς με το τεχνητό, για να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον τους.
Μετά στρώνουμε την πλεύση και χαμηλώνουμε την ταχύτητα.
Επίσης, καλό θα ήταν την ώρα που το τεχνητό πέφτει στο νερό, μετά τη βολή, να κλείσουμε το διανομέα και να μαζέψουμε γρήγορα, ώστε να αποφύγουμε το άσκοπο βύθισμά του στην υδάτινη στήλη.
Αυτό κινεί υποψίες, ίσως και να τρομάζει τα ψάρια, τα ειδοποιεί για την ανθρώπινη παρουσία.
Κάποιες φορές θα δούμε τα ψάρια να μας ακολουθούν. Κρατάμε σταθερή την ταχύτητα ανάκτησης ή μπορούμε και να την αυξήσουμε λίγο, αν το γοφάρι που μας ακολουθεί είναι διστακτικό.
Όμως, αν είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε επίθεση, κόβουμε λίγο ταχύτητα, αλλά συνεχίζουμε.
Δεν σταματάμε την πλεύση, μπορεί να δεχτούμε δύο, τρεις ή και περισσότερες επιθέσεις μέχρι να καρφωθεί το ψάρι.
Εννοείται ότι καρφώνουμε με το καλάμι μας μόλις τεντώσει το νήμα και δεν περιμένουμε να γίνουν όλα μόνα τους.
Το ακολούθημα του γοφαριού πριν την επίθεση δεν είναι πάντα ορατό με τα μάτια μας.
Οι μισές επιθέσεις γίνονται ξαφνικά από κάτω προς τα πάνω. Οφείλουμε να είμαστε πάντα σε ετοιμότητα.
Αν και η αλλαγή τεχνητών επιβάλλεται, υπάρχουν οι μέρες ή και οι μήνες που ένα συγκεκριμένο με το τάδε χρώμα θα παίρνει πάνω του όλη την ψαριά.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός. Θα εκμεταλλευτούμε τις προτιμήσεις που επαληθεύει η θάλασσα γιατί έτσι είναι.
Ακολουθούμε τη ροή, παρατηρούμε και προσαρμοζόμαστε.
Τα γοφάρια θα μας φανερώσουν τι θέλουν να φάνε ή τι τα εκνευρίζει πολύ και θέλουν να το διώξουν από την περιοχή τους. Ειδικά αυτός ο εκνευρισμός λειτουργεί κατά κόρο το καλοκαίρι.
Οπότε δεν πρέπει να αγχωνόμαστε για χαμένα ψάρια που δεν είχαν πιαστεί καλά.
Ο κανόνας είναι αυτός. Ψάρι που έχει χτυπήσει για να διώξει, συνήθως πιάνεται περιφερειακά από το στόμα του και έτσι αυξάνονται δραματικά οι πιθανότητες απόδρασης!
Συνεχίζεται…
Κώστας Ντέμος
