Επιστολή-παραίτηση από το Δ.Σ. του ΣΕΚΑΠΛΑΣ
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Αποφάσισα να παραιτηθώ από μέλος του Δ.Σ. του συνδέσμου μας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα τελευταία φορολογικά μέτρα αλλά κυρίως για τον τρόπο που χειρίζεται ο ΣΕΚΑΠΛΑΣ σοβαρά θέματα που προκύπτουν. Θα ήθελα πολύ, περισσότερο από σεβασμό στους συναδέλφους που με εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους να συνεχίσω να προσπαθώ για το κοινό καλό, αλλά αυτός ο σύνδεσμος – σύνδεσμος που υπηρέτησα σχεδόν ανελλιπώς καθ’ όλη την έως τώρα σταδιοδρομία μου (πάνω από 30 χρόνια) από διάφορες θέσεις δεν είναι ο σύνδεσμος που ξέρουμε, δεν είναι ο ΣΕΚΑΠΛΑΣ… Η φιλοσοφία μου ήταν πάντοτε το κοινό συμφέρον και το πιστεύω μου ότι εάν με τις ενέργειες μου βοηθήσω να λυθούν επιτυχώς τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει ο κλάδος, τότε θα μεγαλώσει η πίτα -αγορά- και ο καθένας μας θα πάρει το μερίδιο που του ανήκει. Αυτό είναι στάση ζωής και το ακολουθώ σε όλες μου τις αποφάσεις χωρίς να το έχω μετανιώσει έως τώρα. Μπορεί να ήμουν μερικές φορές σκληρός ή επιθετικός ή να μην άρεσαν σε μερικούς αυτά που έλεγα. Όμως πάντα έλεγα την αλήθεια στα ίσια και ποτέ δεν προσπάθησα να επιτύχω πράγματα υπογείως και κυρίως προς ίδιον όφελος. Πάντα προέτρεπα τους συναδέλφους να επενδύσουν στις επιχειρήσεις τους, να τις εκσυγχρονίσουν, να εκμεταλλευτούν τα προγράμματα επιδοτήσεων της προηγούμενης 10ετίας και να στραφούν προς τις εξαγωγές πριν είναι αργά. Δυστυχώς μετά από μία σειρά λανθασμένων επιλογών ορισμένων συναδέλφων μας επί πολλά χρόνια και σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση της χώρας, ο κλάδος μας αλλά και σύνδεσμος, υποβαθμίστηκε πάρα πολύ με αποτέλεσμα σήμερα να βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης. Σιγά-σιγά συνάδελφοι με μεγάλες εταιρείες του κλάδου που είχαν ισχυρά συμφέρονται και λόγους να συμμετάσχουν στα Δ.Σ. για να βοηθήσουν και να προχωρήσουμε δυναμικά μπροστά, άρχισαν να απέχουν από τα κοινά.
Αυτά -και άλλα- έκαναν τα μέλη μας να αδιαφορούν με αποτέλεσμα η εκπροσώπηση τους στο Δ.Σ να μην είναι αντιπροσωπευτική. Από την άλλη πλευρά οι υπηρεσίες με τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή δεν θεωρούν ότι έχουν έναν δυνατό συνομιλητή ώστε να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους τις διεκδικήσεις μας. Πρόσφατα παραδείγματα οι υπηρεσίες του Υ.Ε.Ν., του υπ. Ανάπτυξης και άλλοι φορείς. Από τα αποτελέσματα αποδείχθηκε ότι έπρεπε να είμαστε πιο επιθετικοί και να διεκδικούμε το δίκιο μας πιο δυναμικά. Δυστυχώς επικράτησαν απόψεις φοβισμένες -φοβισμένων ανθρώπων- που νόμιζαν ότι με το «γλείψιμο» θα επιτύχουν περισσότερα. Λυπάμαι πολύ για την κατάσταση αυτή διότι σαν «παλιός» έχω ζήσει τον ΣΕΚΑΠΛΑΣ σε περιόδους που όταν χρειαζόταν να υψώσει τους τόνους και τη φωνή του τον σεβόντουσαν οι πάντες -υπουργεία, πολιτικοί, συνάδελφοι κλπ. Ξέρω λοιπόν, από πρώτο χέρι τη δύναμη, την αποδοχή και την εκτίμηση που μπορεί να έχει αυτός ο κλάδος όταν έχει αυτούς που πρέπει στην κατάλληλη θέση. Το κλίμα στο Δ.Σ. δεν είναι καλό -δεν είναι φιλικό- δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσα μας, δεν έχουμε θέματα να συζητήσουμε, δεν ανοίξαμε την αντζέντα των θεμάτων που ενδιαφέρουν και απασχολούν τους συναδέλφους ώστε να τους βοηθήσουμε ειδικά σήμερα με την κρίση που πλήττει τον κλάδο. Το Δ.Σ. δεν συνεδριάζει συχνά, δεν υπάρχουν σοβαρά θέματα στην ημερήσια διάταξη, έχουμε συνεχώς πολλές απουσίες και γενικώς δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Απλώς χειριζόμαστε τα διάφορα θέματα δημοσιοϋπαλληλικά στέλνοντας διάφορες επιστολές στα Υπουργεία. Πριν από λίγες ημέρες δυστυχώς τοποθετήθηκε η «ταφόπλακα» στον κλάδο. Φόρος πολυτελείας επί του τεκμηρίου σε όλα τα σκάφη πάνω από 5 μέτρα… Η αντίδραση μας ήταν η γνωστή – στείλαμε πάλι κάποιες επιστολές και δελτία τύπου άψογα διατυπωμένα.
Και λοιπόν; Μία από τα ίδια… βαρέθηκα.
Κώστας Μπισκίνης.
ΣΚΑΦΗ ΠΟΣΕΙΔΩΝ.
ΑΦΟΙ ΜΠΙΣΚΙΝΗ ΑΕΒΕ.
