Μύδια ζέβρα απειλούν με εξαφάνιση τα λευκά ψάρια των Μεγάλων Λιμνών
Σε δραματική μείωση βρίσκεται ο πληθυσμός των εμβληματικών λευκών ψαριών (Coregonus clupeaformis) στις Μεγάλες Λίμνες της Βόρειας Αμερικής, με τα μύδια ζέβρα και κουάγκα να παίζουν δραμματικό ρόλο σε αυτό.
Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον τόσο του οικοσυστήματος όσο και της αλιευτικής βιομηχανίας της περιοχής.
Τα λευκά ψάρια αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της διατροφής των τοπικών κοινοτήτων, αλλά και βασικό πυλώνα για την αλιεία.
Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες ο πληθυσμός τους μειώνεται ραγδαία.
Η υπεραλίευση και η εξάπλωση χωροκατακτητικών ειδών φαίνεται να είναι οι κύριες αιτίες αυτής της κατάρρευσης.
Ανάμεσα στους πιο επιθετικούς εισβολείς είναι τα μύδια ζέβρα και κουάγκα, τα οποία εδώ και δεκαετίες έχουν κατακλύσει σχεδόν κάθε εκατοστό του πυθμένα των λιμνών Χιούρον και Μίσιγκαν.
Τα μύδια αυτά καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φυτοπλαγκτού, από το οποίο εξαρτώνται τα νεαρά λευκά ψάρια στους πρώτους κρίσιμους μήνες της ζωής τους, όταν ακόμη το στόμα τους είναι πολύ μικρό για μεγαλύτερα θηράματα.
Το αποτέλεσμα: οι λίμνες μετατρέπονται σε «τροφικές ερήμους» και οι νεοεκκολαπτόμενοι οργανισμοί δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι τα ψάρια που αλιεύονται σήμερα είναι κατά μέσο όρο 20 ετών, δηλαδή γεννήθηκαν πριν οι πληθυσμοί των μυδιών εξαπλωθούν τόσο εκτεταμένα.
Η απουσία νεότερων ψαριών συνιστά ένδειξη επικείμενης πληθυσμιακής κατάρρευσης.
Και όσοι οργανισμοί καταφέρνουν να φτάσουν σε ηλικία αναπαραγωγής δεν είναι αρκετοί για να εξασφαλίσουν την ανανέωση του είδους.
Παρά τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα που έχουν τεθεί σε ισχύ για την αλιεία, ορισμένοι εκφράζουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά τους, αφού τα μύδια συνεχίζουν να κυριαρχούν ανεξέλεγκτα.
Ωστόσο, υπάρχουν και φωνές αισιοδοξίας. Ο Στίβεν Λέναρτ, βιολόγος στο Τμήμα Φυσικών Πόρων του Μίσιγκαν, σημειώνει:
«Είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Όμως στο παρελθόν καταφέραμε να λύσουμε εξίσου μεγάλα προβλήματα».
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι, αν και οι περιορισμοί στην αλιεία είναι σημαντικοί, ο κύριος στόχος πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των χωροκατακτητικών μυδιών.
Σε διαφορετική περίπτωση, όπως προειδοποιεί, ακόμη και αν ανακάμψει ο πληθυσμός των ψαριών, η βιομηχανία της αλιείας μπορεί να μην ανακάμψει ποτέ.
Η μείωση της αλιείας λευκών ψαριών στη λίμνη Μίσιγκαν φτάνει το 94%, ενώ ακόμα και ερασιτέχνες ψαράδες έχουν εγκαταλείψει τη δραστηριότητα, θεωρώντας πως η προσπάθεια πλέον δεν αξίζει.
Ερευνητικά προγράμματα βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη με στόχο τη διάσωση του είδους, περιλαμβάνοντας δράσεις όπως η εκτροφή λευκών ψαριών, η μελέτη πιθανών ασθενειών, καθώς και η ανάπτυξη τεχνικών για τον περιορισμό των μυδιών.
Οι επιστήμονες καλούν σε εντατικοποίηση των προσπαθειών και σε άμεση λήψη μέτρων, όπως η μεταφορά ενηλίκων ψαριών σε νέες περιοχές ή η μακροχρόνια εκτροφή σε ελεγχόμενο περιβάλλον.
Η κρίση δεν αφορά μόνο τα λευκά ψάρια. Όπως αναφέρουν τοπικά μέσα από το Μίσιγκαν, η απώλεια οικοτόπων, η κλιματική αλλαγή και η ρύπανση έχουν οδηγήσει στην εξαφάνιση και άλλων ειδών, όπως ο μπλε λούτσος (blue pike), ο Thymallus arcticus, καθώς και κάποια είδη περιστεριών και κουκουβάγιων.
Παρά τις ρυθμίσεις για την υλοτομία, το κυνήγι και την αλιεία, οι πιέσεις στο οικοσύστημα παραμένουν έντονες.
Ο Μάικλ Μόνφλις, διευθυντής της Υπηρεσίας Καταγραφής Φυσικών Πόρων του Μίσιγκαν, υπογραμμίζει:
«Βρισκόμαστε στο μέσο μιας κρίσης βιοποικιλότητας και απομένουν ακόμα πολλά να γίνουν».
Οι ειδικοί συμφωνούν πως η ανατροπή αυτής της πορείας απαιτεί επενδύσεις, στρατηγική προσήλωση και την πολιτική βούληση να μπει το περιβάλλον πάνω από το οικονομικό όφελος.
«Το παρελθόν έχει αποδείξει ότι οι άνθρωποι μπορούν να επηρεάσουν καθοριστικά το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Ας αξιοποιήσουμε αυτή τη δύναμη θετικά για τις γενιές που έρχονται», καταλήγει ο Μόνφλις.
Πηγή: newmoney.gr
Ακολουθήστε το boatfishing.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις θαλασσινές ειδήσεις για το σκάφος, το ψάρεμα και την κατάδυση από την Ελλάδα και τον κόσμο.