Ψαροτούφεκο: Το «έργο» με τις σφυρίδες το έχεις δει;
Η πρώτη μου επαφή με αυτό το ψάρι ήταν πολύ παλιά στα παιδικά μου χρόνια, και ξεκίνησε να συμβαίνει όταν κατάφερα να βουτάω λίγο πιο βαθιά. Από εκεί και μετά άρχισα να βλέπω τις πρώτες ριγωτές πρασινομάτες…
Στην αρχή δεν μπορούσα να ψυχολογήσω αυτό το αλλοπρόσαλλο και ιδιαίτερο μαυρόψαρο (ακόμα και σήμερα μου συμβαίνει σε κάποιες ) γιατί η συμπεριφορά της δεν θύμιζε σε τίποτα τα «ξαδέλφια της» το ροφό και τη στήρα.
Με τα χρόνια κόλλησα μαζί της και έμαθα να την ψαρεύω, τόσο μέσα στην τρύπα όσο και έξω από το θαλάμι της.
Και κάθε φορά που βλέπω μια σφυρίδα, με εξιτάρει το ίδιο δυνατά όπως τότε, τη πρώτη φορά…
Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ 12 ΚΙΛΑ !!
Καρτερεύω σε ένα βράχο στα 17 μέτρα. Τίποτα δεν έχει έρθει και όταν σηκώνομαι να ανεβώ προς την επιφάνεια βλέπω κάτω από τον βράχο ένα μεγάλο κεφάλι να βγαίνει και να με κοιτάζει. Χωρίς δεύτερη σκέψη στρίβω το όπλο και κάνω μια βολή στα βράγχια του ψαριού. Η σφυρίδα πετάγεται έξω και κάνει μια πορεία γύρω από τον βράχο με αποτέλεσμα να κοντράρει το σχοινάκι του μουλινέ και να το σπάσει λες και ήταν ένας απλός σπάγκος. Για καλή μου τύχη, η σφυρίδα σταματάει με την βέργα καρφωμένη επάνω της, λίγο πιο κάτω στην άμμο. Δεν είχα δεύτερο ψαροτούφεκο μαζί και έμεινα στην επιφάνεια με την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή στην επιφάνεια, να την κοιτάζω…
Δεν ήξερα τι να κάνω όταν ξαφνικά αντιλαμβάνομαι έναν τύπο λίγο πιο ρηχά, να κάνει κι αυτός ψαροτούφεκο. Κολυμπάω γρήγορα προς το μέρος του και βλέπω πως κυνηγάει χταπόδια με ένα 75ρι με τρίαινα. Χωρίς δεύτερη σκέψη δανείζομαι το όπλο του και με ακολουθεί να πάμε προς τη σφυρίδα… Το ψάρι ήταν ακόμη ακούνητο στην άμμο εκεί που το είχα αφήσει. Το πλησιάζω και του κάνω μια βολή χωρίς αυτό να κουνηθεί καθόλου. Είχε πλέον χάσει τη ζωή του προφανώς από την ακατάσχετη αιμορραγία που του είχε προκαλέσει η βολή στα βράγχια. Δεν το πίστευα! Κοιτούσα και ξανά κοιτούσα τη μεγάλη σφυρίδα, το ίδιο και ο φίλος χταποδάς δίπλα μου. Θυμάμαι ακόμη ακριβώς τα λόγια του : μπορώ να πάρω και εγώ ένα τέτοιο ψάρι με αυτό το όπλο;
Τότε και τώρα
Πριν αρκετά χρόνια θα τις συναντούσαμε μόνο σε κλειστούς λασπώδης κόλπους με θολά νερά, ιδανικές συνθήκες για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της.
Σήμερα με τις κλιματικές συνθήκες στην Ελλάδα να έχουν αλλάξει αρκετά, μπορούμε να την βρούμε σχεδόν παντού. Είναι απίστευτο πόσο έχει ευδοκιμήσει και αναπτυχθεί αυτό το θήραμα σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες.
Πλέον θα την συναντήσουμε και σε ξέρες με φυκιάδα και σε θαλάμια που δεν έχουν άμμο μέσα. Τα τελευταία τα προτιμάει για να κάνει θολούρα και να μην είναι ορατή στους διώκτες της. Ως επί το πλείστων όμως θα την δούμε σε περιοχές με άμμο, ή σε ξέρες που στο τελείωμα τους περιβάλλονται από αμμώδη βυθό. Της αρέσει να φτιάχνει το σπίτι της σε λαγούμια μέσα στην λάσπη και να κάθεται εκεί σχεδόν ακούνητη περιμένοντας τα θηράματα της.
Σε περίπτωση που νιώθει ότι απειλείτε, πάντα εκεί κοντά που κάθεται στην άμμο, θα υπάρχει ο χώρος που κρύβεται. Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποια πέτρα καθώς μπορεί να κρυφτεί σχεδόν παντού. Έχω βρει σφυρίδες σε βάρκες που τις προτιμά, γιατί σκάβει από κάτω και έχει μεγάλο χώρο μέσα. Σε μισοβυθισμένα βαρέλια, σε λάστιχα, κάτω από κορμούς δέντρων που τους διαμορφώνει όπως ακριβώς την βολεύει, σε πετάμενες λαμαρίνες και γενικά όπου μπορεί να γίνει θαλάμι, αποτελεί σημείο που μπορεί να την συναντήσουμε.
Το μυστικό όταν δείτε αυτό το ψάρι στην άμμο είναι να βρείτε το θαλάμι του για να ξέρετε πως θα κινηθείτε. Να θυμάστε ότι πάντα έχει ένα τόπο που θα πάει και ποτέ δεν κάθεται στην άμμο χωρίς να έχει ένα ασφαλές μέρος να κρυφτεί. Αυτό μπορεί βέβαια να είναι και αρκετά μακριά από εκεί που την βρήκαμε γι αυτό θέλει αρκετό ψάξιμο. Το κόλπο είναι να κινηθούμε πάντα προς τα εκεί που κατευθύνθηκε το ψάρι.
Τεχνικές και Στρατηγικές στη θήρευσή της
Προσωπικά μου αρέσει να την ψαρεύω έξω από την τρύπα που είναι και αρκετά πιο δύσκολο. Γνωρίζω που είναι το θαλάμι της και βουτάω πριν από αυτό κάνοντας συρτό καρτέρι. Πηγαίνω πολύ προσεκτικά και αθόρυβα προς την τρύπα της γιατί σχεδόν πάντα θα είναι έξω από αυτήν και πολλές φορές μόλις μας αντιληφθεί θα μπει μέσα χωρίς καν να έχουμε προλάβει να την δούμε.
Ανάλογός τις ορατότητες, το κυνήγι της διαφέρει αρκετά. Έτσι όταν έχουμε καθαρά νερά έχουμε το πλεονέκτημα γιατί μπορούμε να την δούμε που κάθεται και πριν φτάσουμε στο βυθό να κινηθούμε κατάλληλα. Πάντα πιο μακριά από αυτήν και όχι ακριβώς πάνω στο ψάρι. Η τεχνική όπως ανέφερα και πιο πάνω είναι μόνο το συρτό καρτέρι και ποτέ δεν περιμένουμε το ψάρι να έρθει κοντά μας.
Όταν τα νερά είναι θολά τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δύσκολα για εμάς και πιο εύκολα για εκείνη. Όταν φτάσουμε στον πάτο μετακινούμαστε μόνο με τα χέρια και δεν κάνουμε πεδιλιές γιατί το ψάρι θα μας ακούσει. Πάντα κοιτάμε μπροστά από το όπλο έτοιμοι να κάνουμε βολή. Έχει τύχη αρκετές φορές να κοιτάζω αλλού και το ψάρι να είναι ακριβώς μπροστά μου. Δεν έχουμε και πολλά περιθώρια να το σκεφτούμε, μόλις την εντοπίσουμε πρέπει πολύ γρήγορα να κάνουμε βολή γιατί η σφυρίδα σταματάει να νιώθει ασφάλεια μέσα στην θολούρα όταν μας νιώσει κοντά. Αυτή η λεπτή κόκκινη γραμμή είναι που με εξιτάρει κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος μαζί της, και το ερωτηματικό αν θα μου αφήσει τα περιθώρια να κάνω ακόμα μια χέρια για να μειώσω την απόσταση φτάνοντας όλο και πιο κοντά της.
Στο θαλάμι της
Το κυνήγι στην τρύπα είναι πολύ διαφορετικό και σχετικά πιο εύκολο σε σχέση με το ψάρεμα στα ανοιχτά. Η σφυρίδα μόλις μπει μέσα, πάντα θα φροντίσει να κρατάει το θαλάμι της θολό και πολλές φορές δεν μας αφήνει να την δούμε. Ένα κόλπο είναι να αφήσουμε το όπλο μπροστά από την τρύπα ή ακόμα και μέσα σε αυτήν. Έτσι νιώθει απειλή και συνήθως κάθεται ακίνητη και σιγά σιγά η τρύπα ξεθολώνει. Αν έχουμε να κάνουμε με έμπειρο ψάρι τότε τα πράγματα είναι αρκετά πιο δύσκολα αφού φροντίζει να κρατάει θολό το χώρο με κινήσεις της ουράς και των πτερυγίων της.
Μια άλλη προσέγγιση είναι όταν γνωρίζουμε την τρύπα και που ακριβώς κάθεται το ψάρι, να πάμε όσο πιο αθόρυβα γίνεται. Στη συνέχεια ευθυγραμμίζουμε το όπλο και στη θέα της κάνουμε μια γρήγορη βολή πριν το ψάρι χωθεί πιο βαθιά στο θαλάμι και τα θολώσει όλα!
Άλλες φορές μπορεί να είναι στο προθαλάμι και να βγάζει το κεφάλι της για να μας δει οπότε τα πράγματα απλουστεύονται. Εδώ θέλει πάντως μεγάλη προσοχή στις βολές μας γιατί έχει μαλακό κρέας και σχίζεται πολύ εύκολα.
Τα όπλα για εντός και εκτός
Ο εξοπλισμός που θα χρησιμοποιήσουμε είναι ένα πολύ δυνατό και γρήγορο όπλο για βολές έξω από την τρύπα. Η σφυρίδα κινείτε αστραπιαία και πολλές φορές η βέργα δεν την προλαβαίνει. Προσωπικά ψαρεύω με ένα ινβέρτ όπλο που κατά την γνώμη μου είναι πιο δυνατό και πιο γρήγορο σε σχέση με τα συμβατικά. Το ψάρεμα στην τρύπα θέλει και εκεί ένα δυνατό και γρήγορο τουφέκι το οποίο για μένα είναι ένα 75 με 17,5 λάστιχο και 6,75 βέργα ή ένα 90ρι με το ίδιο ακριβώς σετάρισμα. Πάντα οι βέργες πρέπει να είναι καλά ακονισμένες για να έχουμε την καλύτερη διάτρηση.
Όσο περνάνε τα χρόνια βλέπω ότι οι συνήθειες αυτών των ψαριών αλλάζουν δραματικά. Παλιά θυμάμαι ότι όταν ένα ψάρι έμπαινε στην τρύπα, έμενε εκεί νιώθοντας ασφάλεια ενώ τώρα μπορεί να κατέβεις μια φορά και μετά να μην το ξανά δεις μέσα. Το ψάρι καταλαβαίνει ότι απειλείτε και φεύγει έξω από την τρύπα και αυτή την γνώση την περνάει και στα άλλα ψάρια. Επίσης όταν την συναντάμε σε κοπάδια, κατεβαίνεις κάτω και παίρνεις ένα ψάρι και μετά τα άλλα εξαφανίζονται ή κρατάνε απόσταση και στην συνέχεια εξαφανίζονται. Θυμάμαι χαρακτηρίστηκα να έχω πετύχει ένα μεγάλο κοπάδι από σφυρίδες , να παίρνω ένα ψάρι και να επιστρέφω μετά από αρκετές ώρες αφήνοντας τα να ηρεμήσουν και να μην βλέπω ούτε ένα.
Τα βάθη στα οποία κινείτε έχουν μεγαλώσει αρκετά και πολύ σπάνια θα τις βρούμε ρηχότερα των 20-25 μέτρων.
Αυτές οι αλλαγές συμπεριφοράς καθώς και ο μεγάλος βαθμός δυσκολίας που έχει στο να πιάσεις κάποιο από αυτά, είναι που κάνουν το ψάρεμα της τόσο ιδιαίτερο και πλέον αποτελεί για εμένα το αγαπημένο μου θήραμα. Δεν ξέρεις τι ακριβώς θα κάνει το ψάρι και εκεί που νομίζεις ότι όλα είναι εύκολα αυτό θα κινηθεί έτσι ώστε να μην καταφέρεις τελικά να το πιάσεις. Άλλες φορές πάλι τα πράγματα γίνονται πολύ εύκολα και προβλέψιμα. Πιστεύω πως μόνο αυτό το θήραμα έχει τόσο παράξενη συμπεριφορά και κάνει το κυνήγι του τόσο συναρπαστικό…
Καλές αναδύσεις σε όλους.
