Μανώλης Περιστέρης: Το αγωνιστικό Ψαροτούφεκο στην Ελλάδα
Λίγες µόλις µέρες πριν από την έναρξη του παγκοσµίου πρωταθλήµατος ψαροτούφεκου που διεξήχθει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και συγκεκριµένα στη Σύρο µας, βρεθήκαµε µε το Μανώλη Περιστέρη, τρεις φορές πρωταθλητή Ελλάδας, για να µας πει κάποια ενδιαφέροντα πράγµατα για το θεσµό του αγωνιστικού ψαροτούφεκου στη χώρα µας.
Μανώλη χαιρόµαστε που σε έχουµε κοντά µας για να µας πεις µερικά σηµαντικά πράγµατα από την πολύχρονη εµπειρία σου στο χώρο του αγωνιστικού ψαροτούφεκου. Ξεκινώντας τη συζήτησή µας, θα ήθελα να σε ρωτήσω τι είναι αυτό που σε κρατά «αειθαλή» και «µάχιµο» όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείσαι µε το χώρο, και αν χρειάστηκε να κάνεις θυσίες για αυτό που αγαπάς τόσο πολύ;
Γνωρίζεις πολύ καλά ότι δραστηριοποιούµαι πάρα πολλά χρόνια στο αγωνιστικό ψαροτούφεκο, αφού ξεκινήσαµε µαζί από νεαρή ηλικία. Ο πρώτος µου αγώνας σενέπεσε µε τον πρώτο αγώνα του Γλαύκου το 1987. Οι µνήµες µου από όλα αυτά τα πρώιµα χρόνια, είναι πάρα πολύ καλές και όµορφες, και αποτέλεσαν τη βάση για να χτίσω πάνω τους µία µεγάλη πορεία. Έτσι µε τη βοήθεια του θεού αξιώθηκα να υπηρετήσω τον αγωνιστικό θεσµό όλα αυτά τα χρόνια, όπως πιστεύω µε αγάπη και σεβασµό. Έχοντας επίγνωση και σεβασµό στην παρακαταθήκη που κληρονοµήσαµε από τους αθλητές που δραστηριοποιήθηκαν πριν από εµένα µε τον αγωνιστικό θεσµό, ένιωσα µεγάλο το βάρος της ευθύνης να υπηρετήσω µε ζήλο και σεβασµό και γι΄αυτόν ακριβώς το λόγο συνεχίζω να προσφέρω τις υπηρεσίες µου ακόµα και τώρα, παρά το περασµένο της ηλικίας µου. Οι πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις µου, δε µε πτόησαν ποτέ και έτσι συνεχίζω να προσφέρω ακόµα την παρουσία µου, ως βοήθηµα για τις συµµετοχές σε έναν αγώνα Πανελληνίου –κυρίως- πρωταθλήµατος.
Ποιο ακριβώς «ευγενές» κίνητρο κατευθύνει το αίσθηµα ευθύνης σου;
Για το λόγο που σου ανέφερα, συνεχίζω ακόµα και σήµερα να βοηθώ και να στηρίζω τον αγωνιστικό θεσµό, αφού γνωρίζεις πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν πάρα πολλές συµµετοχές. Χρήµατα έχουµε (γέλια!!!), αλλά δυστυχώς διαθέτουµε λίγους – παρότι πάρα πολύ ταλαντούχους- αθλητές. Μέληµα και ευθύνη µου λοιπόν είναι κάποια στιγµή ο αγωνιστικός θεσµός του ελληνικού ψαροτούφεκου να ενισχυθεί µε την παρουσία αρκετών νέων ανθρώπων.
Ποιες είναι οι απαιτήσεις ενός πρωταθλήµατος και ποιοι λόγοι υπαγορεύουν τη «συρρίκνωσή» του σε ένα και µόνο αγώνα; Υπάρχει βούληση και σχέδιο για τη διεξαγωγή και άλλων αγώνων;
Φυσικά υπάρχουν πολλές απαιτήσεις σήµερα και χρειάζεται να δαπανηθούν αρκετά χρήµατα για έναν πανελλήνιο αγώνα. Έτσι αναγκαστικά ο ένας και µοναδικός αγώνας αναδεικνύει αθλητές για την εθνική οµάδα. Πόσο µάλλον να είχαµε ένα σύστηµα αγώνων, που ήταν και η επιθυµία µου εδώ και πάρα πολλά χρόνια και έχω κάνει ανάλογη πρόταση, να υπάρχει δηλαδή ένα σύστηµα αγώνων και ένα κανονικό πρωτάθληµα. Γιατί κακά τα ψέµατα, ένας αγώνας δε µπορεί να εννοηθεί πρωτάθληµα. Λόγω των δύσκολων οικονοµικών συγκυριών στη χώρα µας, έχουµε παραµείνει σε µία µόνο αγωνιστική συνάντηση. Έχουν γίνει κατά καιρούς προσπάθειες να υπάρξουν και άλλοι αγώνες, µε δύο αθλητές ανά οµάδα ή συγκεκριµένα είδη ψαριών, όπως είναι και στο οµαδικό, αλλά όπως σου είπα και νωρίτερα οι οικονοµικές δυσκολίες της πατρίδας µας δε βοηθούν την άνθηση τέτοιων αγώνων. Παρόλα αυτά η πρωτοβουλία παραµένει υπαρκτή και ενεργή.
Τι πιστεύεις ότι θα χρειαστεί να γίνει ώστε να µπει «νέο αίµα» στο χώρο του αγωνιστικού ψαροτούφεκου;
Αυτό που οφείλω να πω, είναι ότι πρέπει µε κάποιον τρόπο να απλώσουµε και να «ανοίξουµε» την προοπτική και τις δυνατότητες προς τους νέους, ώστε να παρακινηθούν όλο και περισσότεροι να συµµετέχουν σε αυτό το πολύ όµορφο αγώνισµα, το ψαροτούφεκο, που εξελίσσεται στο φυσικό χώρο της θάλασσας και χαρίζει πάρα πολλές συγκινήσεις. Τα λέω αυτά γιατί έχω βιώσει και εγώ άπειρες χαρές και συγκινήσεις όλα αυτά τα χρόνια, και πραγµατικά θεωρώ τον εαυτό µου ευλογηµένο και πλούσιο. Πρέπει λοιπόν όλοι µαζί να προσπαθήσουµε για να ανοίξουµε τον αγωνιστικό θεσµό σε περισσότερο κόσµο, αποκοµίζοντας το τεράστιο όφελος, που δεν είναι άλλο από την εισροή «νέου αίµατος» στο αγωνιστικό ψαροτούφεκο!
Τι νοµίζεις ότι χρειάζεται για την προαγωγή του αθλήµατος; Αρκεί το όραµα ενός ή λιγοστών ανθρώπων, ή η συλλογική προσπάθεια και συνεισφορά εγγυάται καλύτερα αποτελέσµατα;
Ξέρεις πολύ καλά ότι αυτήν τη στιγµή το αγωνιστικό ψαροτούφεκο πλήττεται από διαφόρους, κυρίως αγνώστου ταυτότητας, οι οποίοι στην ουσία δεν έχουν καµία ιδιαίτερη αγάπη µε τη θάλασσα, αλλά µια εγωιστική και ιδιοτελή σχέση µε αυτήν, και πρέπει όλοι µαζί να προσπαθήσουµε να βρούµε πως θα µπορέσουµε να περάσουµε στους νέους το σωστό µήνυµα. Τα τελευταία χρόνια γίνεται από τον ΠΣΑΥΚ (Πανελλήνιο Σύλλογο Αθλητών Υποβρυχίου Κυνηγίου) µία σοβαρή προσπάθεια και ήδη έχουµε δει καρπούς αυτής της προσπάθειας και ενηµέρωσης, µε την καλύτερη προβολή του αγωνιστικού θεσµού προς το κοινό. Ο άνθρωπος που ενσαρκώνει την προσπάθεια αυτή, ο Νίκος Καµπάνης, τον οποίον εγώ προσωπικά έχω την τιµή να τον θεωρώ φίλο και συνοδοιπόρο στο όνειρο, έχει πάρει στις πλάτες του, για πάρα πολλά χρόνια, τον αγωνιστικό θεσµό του Πανελλήνιου Πρωταθλήµατος και της Εθνικής Οµάδας, αφήνοντας πλέον τη σφραγίδα του σε αυτό το κοµµάτι του αγωνίσµατος, µε κινήσεις υπεύθυνες, σοβαρές και πάνω από όλα µε όραµα και αγάπη για το αγωνιστικό ψαροτούφεκο. Άλλωστε αυτό το πάθος είναι το βασικότερο συστατικό για να πετύχουµε σε οτιδήποτε κάνουµε στη ζωή µας. Όλα αυτά λοιπόν τα συνδυάζει ο Νίκος, µε αποτέλεσµα να έχουµε σήµερα την ιδιαίτερη χαρά η εθνική οµάδα να έχει κάνει τεράστια βήµατα -άλµατα θα έλεγα- στην παγκόσµια σκηνή του αγωνιστικού ψαροτούφεκου. Σε αυτό συντέλεσε και το γεγονός ότι είχαµε και µια πλειάδα παιδιών που ασχολήθηκαν τα τελευταία 15-20 χρόνια µε το αγώνισµα, οι οποίοι ήταν ιδιαιτέρα ταλαντούχοι και ικανοί, και µπόρεσαν και αυτοί µε την σειρά τους να αφήσουν το στίγµα τους, βοηθώντας την πατρίδα µας να ανέβει αρκετά και ακολουθώντας από κοντά την εξέλιξη και την πρόοδο του παγκόσµιου ψαροτούφεκου.
Τι γνώµη έχεις για τη σηµερινή εθνική οµάδα και τη θέση της στο παγκόσµιο αγωνιστικό στερέωµα; Θα καταφέρουµε φέτος να δούµε δικούς µας αθλητές σε κάποιες θέσεις του βάθρου και παράλληλα να χειροκροτήσουµε µία καθ’ όλα επιτυχή διοργάνωση;
Αυτήν τη στιγµή η Ελλάδα θεωρείται µια από τις µεγάλες δυνάµεις στο ψαροτούφεκο, δεν είναι «ο τελευταίος τροχός της αµάξης» που ήταν στο παρελθόν, δηλαδή στα χρόνια που ξεκίνησα να ασχολούµαι µε το αγωνιστικό ψαροτούφεκο. Σήµερα είναι µια σεβαστή δύναµη, και η εθνική µας οµάδα στελεχώνεται µε τεράστιους αθλητές, όπως οι Σιδέρης, Γιάνγκος, ∆εγαΐτας, Καββαδίας, Μακρής, Μπαρσάκης, και ένα σωρό ακόµα άλλοι νέοι αθλητές, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια δείχνουν το ζήλο τους και την αφοσίωση τους για το αγώνισµα. Φυσικά δε θα ξεχάσω και τους νεοεισελθόντες στο χώρο µας, τον Κερκυραίο Τάση Περούλη και το Γιάννη Ρίγκα, που δείχνουν ότι έχουν καλή διάθεση και προοπτική και ταλέντο, ενώ υπάρχουν και άλλα παιδιά, τα οποία αν πιστέψουν στις δυνατότητές τους και δώσουν την ευκαιρία στον εαυτό τους, θα έχουν πολύ καλά αποτελέσµατα και θα ξεδιπλώσουν το ταλέντο το οποίο κρύβουν. Όλοι αυτοί οι αθλητές που σου προανέφερα, είναι η δύναµη της πατρίδας µας, είναι πολύ σεβαστοί στους ξένους πρωταθλητές και στις ξένες οµάδες, και απολύτως υπολογίσιµοι.
Είναι αυτοί που µας έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια περήφανους µε τις διακρίσεις τους. Ας µην ξεχάσουµε ότι το πρώτο µετάλλιο που ήρθε ποτέ στην χώρα µας το ‘φερε ο ∆εγαΐτας το 2006, µε την τρίτη θέση που κατέλαβε στο πανευρωπαϊκό. Μεγαλύτερη διάκριση και από αυτή ακόµα πέτυχε ο φοβερός Γιάννης ο Σιδέρης το 2008 στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα της Βενεζουέλα και ο Μανώλης ο Γιάνγκος που κατέκτησε το 2013 την πρώτη θέση στο Πανευρωπαϊκό της Φινλανδίας. Είναι πραγµατικά εκπληκτικές επιδόσεις, οι οποίες αφήνουν πολλές υπόσχεσεις για το µέλλον, λαµβάνοντας υπόψη ότι σε λίγες µέρες από τώρα, στις 16 Σεπτεµβρίου, θα έχουµε τη δυνατότητα να διεκδικήσουµε για πρώτη φορά το παγκόσµιο πρωτάθληµα το οποίο διοργανώνουµε εµείς για πρώτη φορά στη Σύρο, και που αποτελεί µεγάλη τιµή και πρόκληση για εµάς και τη χώρα µας να διοργανώνουµε έναν παγκόσµιο θεσµό.
Εύχοµαι τέλος, αυτό το δυναµικό των «ισχυρών παικτών» που έχουµε, του Γιάννη Σιδέρη, του Μανώλη Γιάνγκου και του Γεράσιµου Καββαδία που είναι οι βασικοί συντελεστές της εθνικής οµάδας, και µε τη βοήθεια των συναθλητών τους, των αναπληρωµατικών της οµάδας, του Νίκου Σαραντινού και του Λάµπρου ∆ερτιλή, να φέρουν το πολυπόθητο αποτέλεσµα, δηλαδή την παγκόσµια διάκριση µίας πρώτης θέσης. Πραγµατικά πιστεύω ότι έχουµε και τα φόντα και το ταλέντο, αλλά και τη δυνατότητα να το πετύχουµε, και είναι φυσικά προς όφελός µας ότι η διοργάνωση γίνεται στην πατρίδα µας, αφού έχουν ξεπεραστεί αρκετά τεχνικά και οργανωτικά προβλήµατα για τους αθλητές, οι οποίοι νοµίζω ότι θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Είµαι πεπεισµένος ότι θα κάνουν σπουδαίο αγώνα και θα έχουν τη δυνατότητα να µας χαρίσουν σηµαντικές επιτυχίες και σε εµάς την ευτυχία να τους δούµε στα υψηλά βάθρα της κατάταξης.
Η Ελλάδα ιδανικός προορισμός για σημαντικής διοργανώσεις
Νοµίζω ότι αυτός ο αγώνας µπορεί να γίνει η αρχή για µελλοντικές σηµαντικές διοργανώσεις, γιατί πιστεύω απόλυτα ότι η χώρα µας η Ελλάδα είναι ένα τέλειος προορισµός για να επισκεφθούν ξένες αποστολές, ενώ διαθέτει και άρτια υποδοµή για την υποστήριξη και τη φιλοξενία των επισκεπτών της. Πλέον γνωρίζουµε τι χρειάζεται για να διεξαχθεί ένας πετυχηµένος αγώνας και από πλευράς διοργάνωσης, αλλά επίσης διαθέτουµε και την ευλογία να έχουµε µεγάλες θαλάσσιες εκτάσεις, πολλά νησιά, πανέµορφες περιοχές µε µεγάλες, ωραίες θάλασσες, και προπάντων ασφαλείς, µε πολύ µεγάλη βιοποικιλότητα ειδών που δίνει στους συµµετέχοντες αθλητές τη δυνατότητα και τη χαρά να αγωνιστούν και να πετύχουν κάποια πολύ αξιόλογα θηράµατα.
Αντιλαµβάνεσαι ότι υπάρχουν περιοχές που γίνονται διεθνείς αγώνες και το περιβάλλον της θάλασσας είναι πολύ υποβαθµισµένο, µε πολύ θολά νερά, µε λιγοστά ψάρια, και πολύ δύσκολες, σχεδόν θα έλεγα άθλιες, συνθήκες διαµονής. Εµείς έχουµε την τύχη όπως σου είπα και πριν να διαθέτουµε όλο το concept, και νοµίζω ότι θα πρέπει να σκεφτούµε πολύ σοβαρά για τη δηµιουργία περισσότερων αγώνων στο µέλλον.
Αλήθεια, τι χρειάζεται ένας ψαροτουφεκάς για να ασχοληθεί µε το αγωνιστικό κοµµάτι του αθλήµατος;
Βασικά αυτός που θέλει να ασχοληθεί µε το αγωνιστικό, πρέπει να έχει ασχοληθεί µε το αρχικό κοµµάτι που είναι το βασικό, είναι δηλαδή υποχρεωµένος να έχει κάνει ψαροτούφεκο, να το έχει αγαπήσει, οπότε και ως απόρροια της αγάπης του να έρθει η αγάπη για τον αγωνιστικό θεσµό.
Να ξέρεις Αντώνη, προσωπική µου πεποίθηση είναι ότι όλοι οι ψαροτουφεκάδες χρωστάµε τεράστια χάρη στο αγωνιστικό ψαροτούφεκο, γιατί αυτό ήταν είναι και θα παραµείνει η µεγάλη αιτία για την εξέλιξη της τεχνικής. Με το αγωνιστικό ψαροτούφεκο υπήρξε η µετάδοση της πληροφορίας και της γνώσης, η οποία ερχόταν από διαφορετικά σηµεία της γης. Έτσι, όταν συναντιόµαστε µε κάποιους αθλητές άλλων χωρών, µπορεί ο καθένας να συγκρίνει τον εαυτό του και τον τρόπο µε τον οποίο ψαρεύει, και να παίρνει πολύτιµα µαθήµατα και ερεθίσµατα από τον τρόπο τον οποίο χρησιµοποιούν και εφαρµόζουν οι υπόλοιποι πάνω στον αγώνα. Το αγωνιστικό ήταν η αιτία της εξέλιξης και του εξοπλισµού που αφορά στο ψαροτούφεκο, και αυτό πάλι λόγω της µετάδοσης και της εµπειρίας που υπήρχε από την συµµετοχή των αθλητών.
Έτσι φτάσαµε σήµερα στο σηµείο ο χώρος του ψαροτούφεκου να έχει όλη την πληροφορία συσσωρευµένη και όλη τη γνώση δεδοµένη και εύκολα προσβάσιµη στον καθένα, πολύ γρήγορα, και να µιλάµε για µια αλµατώδη και σηµαντική εξέλιξη. Επειδή το έχω βιώσει εκ των έσω και οφείλουµε αυτήν την εξέλιξη αποκλειστικά και µόνο στο αγωνιστικό ψαροτούφεκο, πρέπει να είµαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στις θέσεις µας και τη σχέση µας µε τον αγωνιστικό θεσµό, γιατί όλη αυτή η προσπάθεια είναι οικολογική και θέλει τον άνθρωπο να παραµένει στο φυσικό περιβάλλον της θάλασσας, να ασχολείται µε τον αθλητισµό αποτρέποντάς τον από οποιαδήποτε άλλη νοσηρή ενασχόληση και να του δίνει την δυνατότητα να αναγεννάται και να αναβαθµίζεται σωµατικά, αλλά και πνευµατικά. Εποµένως, αυτοί που θέλουν να ασχοληθούν µε το αγωνιστικό ψαροτούφεκο δεν έχουν παρά να εγγραφούν σε ένα αθλητικό σωµατείο ή ένα ναυτικό όµιλο µέλος της ΕΟΥ∆Α, και να δοκιµάσουν τις δυνάµεις τους, µε όπλο τους την αισιοδοξία για κάτι καλύτερο, τη χαρά που πηγάζει από το άθληµα, και µε την ελπίδα η δυνατότητα συµµετοχής τους σε κάποιον αγώνα να τους χαρίσει την προοπτική να γίνουν οι αυριανοί πρωταθλητές που θα καµαρώνουµε όλοι µας.
Αυτό συνέβη µε όλους τους αθλητές που σήµερα είναι πρωταθλητές. Ασχολήθηκαν δειλά-δειλά στα πρώτα τους βήµατα µε έναν ναυτικό όµιλο, συµµετείχαν σε έναν αγώνα, αναµετρήθηκαν µε άλλους αθλητές, είχαν την ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και έφτασαν σήµερα σε σηµείο να τους θαυµάζει ο κόσµος και να χαίρονται και οι ίδιοι για τις επιτυχίες τους, ενώ παράλληλα έχουν την ευκαιρία να εξελιχθούν ακόµα περισσότερο. Γιατί ξέρεις, πάρα πολλοί αθλητές που συµµετείχαν σε αγώνες και διακρίθηκαν, έκαναν χρήση της δηµοσιότητας που έτυχαν, µέσω της εµπλοκής τους στους αγώνες, εξελίχθηκαν µετά σε κατασκευαστές και ενεπλάκησαν µε το εµπόριο, οπότε ωφελήθηκαν ποικιλοτρόπως από τον αγωνιστικό θεσµό του ψαροτούφεκου. Γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να σεβόµαστε το άθληµα και τους κανόνες που το διέπουν, και να είµαστε πολύ προσεκτικοί σε κάτι το οποίο έχει να µας δώσει µόνο χαρές, µόνο επιτυχίες, µόνο προοπτικές και εξέλιξη, και δεν έχει βλάψει ποτέ κανένα.
Πως βλέπεις το µέλλον του ψαροτούφεκου;
Πιστεύω ότι είναι το µόνο οικολογικό άθληµα, το µόνο οικολογικό χόµπι, για τον απλούστατο λόγο ότι υπάρχουν κάποια όρια που θέτουµε για τη σύλληψη των ψαριών, είναι οικολογία γιατί δεν µολύνει και δεν καταστρέφει το βυθό. Επιλεκτικά συλλαµβάνονται ψάρια τα οποία έχουν ολοκληρώσει κύκλους αναπαραγωγής και έχουν προσφέρει στο οικοσύστηµα. Αυτό είναι πάρα πολύ σηµαντικό. Να µιλήσουµε για τα πνευµατικά και τα ψυχικά οφέλη τα οποία παίρνει ο άνθρωπος που ασχολείται, αφού είναι πάρα πολύ σηµαντικό για τον σηµερινό άνθρωπο ο οποίος έχει εγκλωβιστεί σε έναν νοσηρό τρόπο ζωής, να έχει µία τέτοια διέξοδο µε την ενασχόλησή του στο φυσικό περιβάλλον. Φυσικά πρέπει να γνωρίζουµε την ανάγκη τήρησης των µέτρων ασφαλείας, γιατί υπάρχει µία µεγάλη υπέρβαση της φυσιολογίας µε το κράτηµα της αναπνοής που εγκυµονεί κινδύνους. Πρέπει λοιπόν να γίνεται µε σύνεση και να τηρούνται τα µέτρα ασφάλεια και τότε δεν έχουµε να φοβηθούµε κάτι, αφού όταν τηρούνται όλα τα προαπαιτούµενα, τότε πραγµατικά σεβόµαστε την ανθρώπινη ζωή και το περιβάλλον.
Ποιες είναι οι τεχνικές που µπορεί κάποιος σήµερα να εξασκήσει και να βρει ψάρια;
Οι τεχνικές είναι πολλές πλέον. Οι παραδοσιακές τεχνικές που γνωρίζουµε και στις οποίες έχουν αναφερθεί πολλάκις πάρα πολύ αξιόλογοι αθλητές, είναι το ψαχτήρι, το καρτέρι, το πλανάρισµα. Σήµερα πλέον, µε την αύξηση της προπονητικής και της φυσικής κατάστασης των ανθρώπων που ασχολούνται µε τη θάλασσα και σε συνδυασµό µε την ανάπτυξη της τεχνολογίας, υπάρχουν και άλλες, ιδιαίτερες τεχνικές, όπως είναι το αγκουάτο, το συρτό ψάρεµα, το πλανάρισµα, η χρήση των αποσπώµενων βαρών που είναι πλέον µια µοντέρνα τεχνική και δίνει στον ψαροτουφεκά τη δυνατότητα να καταδύεται σε µεγάλα, θεαµατικά βάθη. Όλα αυτά όµως τα λέµε πολύ επιγραµµατικά, γιατί δεν ξέρω αν έχουµε την δυνατότητα να τα αναπτύξουµε το καθένα ξεχωριστά.
Κλείνοντας την όµορφη κουβέντα µας, θα ήθελα να παροτρύνω τους νέους να ασχολούνται µε το ψαροτούφεκο, να γράφονται σε συλλόγους, να ενηµερώνονται για ασφάλεια, και να είναι υπεύθυνοι και συνετοί στην παρουσία τους έξω και µέσα στο νερό, ώστε να αποφευχθούν διάφορα δυσάρεστα φαινόµενα, όπως πχ. οι πνιγµοί. Είναι επιτακτικό για µένα οι νέοι να ασχολούνται µε τα θέµατα ασφαλείας και να µορφώνονται σχετικά µε την παρουσία τους στη θάλασσα.
